قصيدة ... قصايد جوه جيبى كتير ... بقلم الشاعرة عبير الجندي

قصـــايد جــــوه جيبــــى كتيـــــر
..................

ما بيننا حاجز الرهبه .. برغم تقارب الأصوات
ولا فاتت خيولك جنبى فى السهره ..
ولا هاتفوت .. ولو حتى الجميع قالوا :
" ملامح واحده .. لأ .. دا اخوات "
رميت فى السكه بيننا تضارب الأشياء .. مع الأشياء
صبحنا كلنا أسماء .. بلا ملمح
بقول لطريقى .. لو تسمح .. ما تحزنشى
إذا خدنى السكوت م الشعر .. أو تفرح ..
إذا شفت القصايد جوه جيبى كتير
بيتساوى السكوت والصوت
ورغم الدمعه نفسى أفوت .. من الآهات

حبيبى .. صوتك اتغيَّر .. صبح أشجان
بلاش يا غالى تستسلم .. لريح الصمت والأحزان
لأنك كنت زى البحر فى سكُونه
فى عقلُه الواعى .. وجنونه
يا أغلى كل شئ عندى
يا تكعيبة هوى وردى .. يا أشرف شئ
تعالى نكون طريق .. حاضن فى ألف طريق
يا شِعر مضئ على الأوراق مدفينى
بلاش اليأس يا عيونى .. وكون عاصْفه
أنا آسفه .. لأنى رفضت دوامتك
يا غالى .. دا ابتسامتك لسه فوق خدى
تعال وهات عشانى توب .. على قدى
أنا مش عايزه غير قمحك يشبعنى
وغير صوتك يسمعنى ..
نغم يرعشنى من بره ومن جوه
ويحمينى من (الهُوه) .. ويرقينى سبع مرات
يعوض عمر فات فى دواير الحرمان
يكون إنسان معاه ورده
ولو داس الزمن على قلبى أو عدى ..
يطبطب ع الجراح تِهدى
ينجينى .. من اللى ضنانى .. فى الشده
دا انا يا حبيبى باستناك
وواقف قلبى فى الشباك
ينادى عليك .. يا روح القلب .. من مُده

...................
✍...عبيـــــــــــــــرالجنـــــــدي ...