" قبل الربيع " بقلم المبدعة الشاعرة عبير الجندي
قبـــــــــل الــــــربيــــــــــع
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛
يا شاغلنى ليل ونهار عشان ..
أستنى لحظات اللقا
حتى وانا واياك بلاقى عنيّه ليك متشوقه
عصافيرى محتاجه ما زالت زقزقه
وشموسى محتاجه ما زالت شقشقه
ما انت اللى باقى لىّ م العمر اللى ضاع
وانت اللى ريحت العيون ..
من دمعه فى وادى الضياع
خلى الدراع جوه الدراع
واندهنى لو طال السفر
كون القمر لىّ .. إذا غاب القمر
والمنجه طابت ع الشجر
والضحكه لو زاد الجفاف
آكل معاك اللقمه حاف .. وارضى بكده
أنا ورده محتاجه الندى
فى البعد أسمع فى الندا .. من غير ندا
وأتوه إذا سيبتك فى يوم
إرحمنى من كتر الغيوم
واسقينى صوتك سلسبيل
مشوارى لسه طويل طويل .. وانت النجوم
وانت اللى قادر تحمى قلبى م الهموم
يا دنيتى
يا فرحتى فى كل حين
يا شمعة القلب الحزين .. فى يوم هناه
إنت بدايته ومنتهاه
وانت الحياه
وانت الدليل للقلب
لو فى الضلمه تاه
يا ضىّ لعيونى اللى حاضنه نظرتك
يا بهجه للقلب اللى عايش ..
لسه جوه سكتك
يا رعشتى تحت المطر
إسقى ورودى لاجل ما يضيع الخطر
وارسمنى قلب واسم فوق كل الشجر
واشجينى بالصوت الحلال
واسقينى ضحكه بريئه .. أتحدى المحال
وابدأ معايا فى قصه .. أغرب م الخيال
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛
..
✍.... عبيــــــــــــــر الجنـــــــــدي ....
ديوان /عبير المصراويه
تعليقات
إرسال تعليق